No comments yet

Χαιρετισμός στο πνευματικό μνημόσυνο για τον Αρχιμ. Παγκράτιο Μπρούσαλη (“Παρνασσός” 14.6.2015)

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ Π. ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ ΜΠΡΟΥΣΑΛΗ (ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ 14.6.2015)

Κατ᾽ ἀρχὴν ἔχω τὴν ὕψιστη τιμὴ καὶ τὸ ἰδιαίτερο προνόμιο νὰ μεταφέρω πρὸς τὸ σεβαστὸ καὶ ἀγαπητὸ ἀκροατήριο τῆς ἀποψινῆς ἐκδηλώσεως τὶς πατρικὲς εὐχὲς καὶ εὐλογίες τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, γιὰ ὑγεία, μακροημέρευση καὶ πνευματικὴ πρόοδο σὲ σᾶς καὶ στοὺς οἰκείους σας.
Τὸ πνευματικὸ μνημόσυνο γιὰ τὸν ἀλήστου μνήμης πατέρα Παγκράτιο Μπρούσαλη ἔφθασε στὸ τέλος του. Μετὰ ἀπὸ ὅσα σπουδαῖα εἰπώθηκαν γιὰ τὴν προσωπικότητά του, ἡ καταληκτήρια προσλαλιὰ εἶναι, ὅπως καταλαβαίνετε, ἐξαιρετικὰ δύσκολη ὑπόθεση. Θὰ προτιμοῦσα νὰ μὴν προσθέσω τίποτε φοβούμενος μήπως καὶ χαλάσω τὴν κατανυκτικὴ ἀτμόσφαιρα ποὺ ἔχει ἤδη δημιουργηθεῖ. Ἀλλὰ ἀφοῦ πρέπει νὰ κλείσω τὴν ἀποψινὴ ἐκδήλωση θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ καταθέσω στὴν ἀγάπη σας μόνον λίγες ἀπέριττες σκέψεις γιὰ τὴν προσφορὰ τοῦ πατρὸς Παγκρατίου στὴν ἐν Κορέᾳ Ἐκκλησία μας.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πισιδίας π. Σωτήριος, τοῦ ὁποίου τὶς εὐχὲς καὶ τοὺς ἐγκάρδιους χαιρετισμοὺς ἔχω, ἐπίσης, τὴν χαρὰ νὰ μεταφέρω πρὸς ὅλους σας, ἀγαποῦσε πολὺ τὸν πατέρα Παγκράτιο καὶ τὸν θεωροῦσε πιστὸ καὶ ἀφοσιωμένο συνεργὸ ἐν Κυρίῳ τῆς ἱεραποστολῆς στὴν Κορέα.
Ἀπὸ τὸν πρῶτο καιρὸ τῆς μεταβάσεως τοῦ Σεβ. π. Σωτηρίου στὴν Κορέα, ὁ π. Παγκράτιος, λόγῳ τῆς παλαιᾶς ἀδελφικῆς σχέσης του, στάθηκε πολύτιμος συμπαραστάτης καὶ ἀρωγὸς στὸ πολὺ δύσκολο ξεκίνημα.
Ἡ βοήθειά του ἐκδηλώθηκε ἐμπράκτως μὲ τοὺς ἑξῆς τρόπους:
Πρῶτον, μὲ τὴν κατάθεση τοῦ δικοῦ του ὀβολοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξη τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου. Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ὑπολογιστεῖ τὸ συγκεκριμένο ποσό, ποὺ κατὰ καιροὺς διέθεσε ἀπὸ τὸν μισθό του γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας στὴν Κορέα. Ἀλλὰ ξέρουμε συγκεκριμένα ὅτι ἔδωσε τὸ πόσο τῶν 2.500 δολλαρίων ΗΠΑ γιὰ τὴν ἀγορὰ τοῦ οἰκοπέδου στὸ Παλάγκ-λι, στὸ ὁποῖο κτίστηκε ὁ Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου. Ἀλλὰ καὶ στὴν προσπάθεια ἱδρύσεως ἱεραποστολικῆς ἑστίας στὴν πόλη τοῦ Ἰλσάν κατέθεσε τὴν προσφορά του.
Δεύτερον, ἔκανε ἐπιστράτευση ἀγάπης γιὰ τὴν Κορέα τόσο στὴν Ἑλλάδα, ὅσο καὶ στὴν Γερμανία, στὴν ὁποία πήγαινε, ὡς γνωστόν, τὰ καλοκαίρια γιὰ νὰ καλύψει λειτουργικὲς ἀνάγκες. Σὲ πάμπολλα πνευματικά του παιδιά, μεταλαμπάδευσε, μὲ τὸν δικό του ξεχωριστὸ τρόπο, τὸν ἔνθεο ζῆλο του γιὰ τὴν ἱεραποστολὴ τῆς Κορέας. Μὲ τὸ ἀποστολικὸ σύστημα τῆς «λογίας» συγκέντρωνε χρήματα, τὰ ὁποῖα ἔστελνε στὴν Κορέα γιὰ τὰ διάφορα ἔργα ποὺ βρίσκονταν ἐν ἐξελίξει.
Τρίτον, ἔγινε ὁ πνευματικὸς προστάτης τῶν Ὀρθοδόξων Κορεατῶν φοιτητῶν ποὺ σπούδαζαν στὴν Ἑλλάδα. Ἔγινε ὁ πνευματικός τους πατέρας, τοὺς βοηθοῦσε σὲ προβλήματα γλώσσας, σὲ οἰκονομικὲς δυσκολίες καὶ σὲ ὁ,τιδήποτε ἄλλο εἶχαν ἀνάγκη. Καὶ πάνω ἀπ᾽ ὅλα τοὺς λειτουργοῦσε καὶ τοὺς ἁγίαζε διὰ τῶν ἁγίων Μυστηρίων κατ᾽ ἀρχὴν στὴν Μονὴ Πετράκη καὶ κατόπιν στὸ Μετόχι τοῦ Σινᾶ μία φορὰ τὸν μῆνα στὰ κορεατικά, ποὺ εἶχε μάθει νὰ διαβάζει μὲ ἑλληνικοὺς χαρακτῆρες.
Τέταρτον, τὸ καὶ σπουδαιότερο, ὁ π. Παγκράτιος δὲν βοηθοῦσε μόνον ἐκ τῶν μετόπισθεν, ἀλλὰ περὶ τὶς εἴκοσι δύο φορὲς πῆγε ὁ ἴδιος στὴν πρώτη γραμμὴ καὶ ἐργάστηκε ἱεραποστολικὰ ὡς βοηθὸς τοῦ Σεβ. π. Σωτηρίου. Σ᾽ αὐτὲς τὶς ἐξορμήσεις του στὴν Κορέα τρεῖς φορὲς τὸν συνόδευσα ἀπὸ τὴν Ἀθήνα στὴν Σεοὺλ ἔχοντας τὴν εὐκαιρία νὰ τὸν γνωρίσω ἐκ τοῦ σύνεγγυς. Ἀλλὰ περισσότερο τὸν ἔζησα καὶ τὸν γνώρισα καλύτερα ὅταν πλέον εἶχα ἐγκατασταθεῖ μόνιμα στὴν Κορέα. Ἔτσι ἔγινα μάρτυρας τῆς ἄδολης καρδιᾶς του, τῆς ἀνυπόκριτης ἀγάπης του, τῆς ντομπροσύνης του, καὶ τῆς ἀπροσποίητης συμπεριφορᾶς του. Οἱ Κορεάτες τὸν ἀγαποῦσαν καὶ τὸν περίμεναν. Κι ἐκεῖνος ἔκανε μεγάλη χαρὰ, σὰν μικρὸ παιδί, ποὺ τοὺς ἔβλεπε. Καὶ παρ᾽ ὅλο ὅτι δὲν μιλοῦσε, παρὰ ἐλάχιστες λέξεις κορεατικά, ἐν τούτοις ἐπικοινωνοῦσε μαζί τους μιὰ χαρὰ καὶ ἀπολάμβανε τὴν συντροφιά τους. Ἐπισκεπτόταν τὶς Ἐνορίες μας, λειτουργοῦσε, κήρυσσε, ἔγραφε ἄρθρα γιὰ τὸ ἑβδομαδιαῖο φυλλάδιο, τὸ Τζουμπό, καὶ συμμετεῖχε στὶς διάφορες ἐκδηλώσεις τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ προσαρμοστικότητά του ἦταν ἀπαράμιλλη. Ὅταν ἐπισκεπτόταν τὰ σπίτια τῶν πιστῶν μας ἀκολουθοῦσε κατὰ γράμμα τὶς συνήθειες τῶν Κορεατῶν: ἔβγαζε τὰ παπούτσια του, καθόταν στὸ πάτωμα μαζί τους, ἔτρωγε «πᾶν τὸ παρατιθέμενον» κατὰ τὴν ἀποστολικὴ προτροπὴ (1 Κορ. 10:27) καὶ γενικὰ συμπεριφερόταν μὲ μεγάλη ἁπλότητα καὶ καλωσύνη.
Θὰ τελειώσω μὲ ἕνα περιστατικὸ ποὺ φανερώνει τὸ μέτρο ἐκτίμησης τῆς προσφορᾶς τοῦ ἀειμνήστου π. Παγκρατίου ἀπὸ τοὺς Κορεάτες.
Σὲ μία ἀπ᾽ τὶς ἐκπαιδευτικὲς ἐκδρομὲς τοῦ Τμήματος Ἑλληνικῶν Σπουδῶν, ποὺ ἔχουμε ἱδρύσει στὸ Πανεπιστήμιο HUFS στὴν Κορέα, καὶ λειτουργεῖ φέτος γιὰ ἑνδέκατο χρόνο, θυμᾶμαι τὸ ἑξῆς περιστατικό: Περπατούσαμε στὸ δάσος μὲ τοὺς φοιτητὲς καὶ τοὺς συναδέλφους συνοδοὺς καθηγητές. Κατὰ τὴν διαδρομὴ μείναμε λίγο πίσω, λόγῳ μιᾶς ἀπότομης ἀνηφοριᾶς, μὲ τὸν γλωσσολόγο καθηγητὴ κύριο Ἄγγελο Γιού, ὁ ὁποῖος κατὰ τὰ ἔτη τῶν μεταπτυχιακῶν σπουδῶν του στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν γιὰ τὴν λήψη τοῦ διδακτορικοῦ διπλώματός του, εἶχε συνδεθεῖ, ὁ ἴδιος καὶ ἡ ἀείμνηστη σύζυγός του Μαγδαληνή, πολὺ στενὰ μὲ τὸν πατέρα Παγκράτιο. Ἐκεῖ, λοιπόν, μέσα στὸ ὄμορφο δάσος ἦρθε ἡ συζήτηση γιὰ τὰ χρόνια τῶν σπουδῶν του στὴν Ἑλλάδα. Κι ἄρχισε ὁ καθηγητὴς κ. Γιοὺ νὰ μοῦ διηγεῖτε τὸν σύνδεσμό του μὲ τὸν π. Παγκράτιο. Τὸ πόσο ἀγαποῦσε καὶ στήριζε αὐτὸν καὶ τὴν σύζυγό του, ὅτι τοὺς παρέδιδε μία φορά τὴν ἑβδομάδα ἰδιαίτερα μαθήματα ὀρθόδοξης θεολογίας στὸ κελλί του στὴν Μονὴ Πετράκη, γιὰ τὴν μύησή τους στὴν σκέψη τοῦ ἀγαπημένου του Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης, κ.ἄ. Ἀλλὰ ξαφνικὰ ἡ συζήτηση διεκόπη. Ὁ καθηγητὴς κ. Γιού, ἐνθυμούμενος τὴν στοργὴ καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ π. Παγκρατίου ἀναλύθηκε σὲ λυγμούς. Κι ἐπειδὴ οἱ Κορεάτες, ἰδιαίτερα οἱ ἄνδρες, σπάνια κλαῖνε, γιατὶ αὐτό, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοσή τους, φανερώνει μεγάλη καὶ ἀνεπίτρεπτη ἀδυναμία, ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ κοντά μου καὶ κρύφτηκε στὸ δάσος γιὰ νὰ κλάψει μόνος…
Τὰ δάκρυα τοῦ καθηγητῆ Ἄγγελου Γιοὺ ἄς εἶναι τὸ καλύτερο μνημόσυνο ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ἁγίας ψυχῆς του.
Τελειώνοντας, ἐπιτρέψτε μου νὰ σᾶς ἐνημερώσω ὅτι ἔχουμε ἤδη μεταφράσει τὸ ἔργο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης «Τὸ ὄνομα χριστιανός», τὸ πρῶτο, δηλαδή, βιβλίο ποὺ μετέφρασε καὶ σχολίασε θεολογικὰ ὁ ἀείμνηστος πατὴρ Παγκράτιος. Ὅταν ἐξασφαλίσουμε τὸ κόστος ἐκδόσεώς του, θὰ τὸ ἐκδόσουμε ἀπὸ τὶς «Ὀρθόδοξες Κορεατικὲς Ἐκδόσεις», ἐκπληρώνοντας ἔτσι τὴν ἐπιθυμία του νὰ τὸ δεῖ τυπωμένο στὰ κορεατικά.
Νὰ ἔχουμε τὶς πρεσβεῖες του ἀπὸ τὸ Ἐπουράνιο Θυσιαστήριο. Σᾶς εὐχαριστῶ θερμῶς.
+ ὁ Κορέας Ἀμβρόσιος