Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου,
Κάθε νέο ἔτος, ποὺ εἶναι πολύτιμο δῶρο τῆς ἄφατης φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν κόσμο, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εὔχονται, κατὰ κύριο λόγο, νὰ εἶναι εἰρηνικό. Ἰδιαιτέρως ὅλοι ὅσοι κατὰ τὸ πρόσφατο παρελθὸν ὑπέφεραν ἤ ὑποφέρουν ἀκόμη τόσο πολὺ ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους πολέμους καὶ τὶς τρομοκρατικὲς ἐπιθέσεις ποθοῦν τὸ νέο ἔτος νὰ ζήσουν εἰρηνικά. Καὶ στὴν χώρα μας, μετὰ τὴν ἀπαράδεκτη διαίρεσή της σὲ Βόρεια καὶ Νότια, ποὺ ζοῦμε 64 χρόνια τὶς συνέπειες τοῦ ψυχροῦ πολέμου, ἡ σκέψη καὶ ἡ προσευχή μας εἶναι πάντα στραμμένες στὴν πολυπόθητη εἰρήνη.
Πῶς ὅμως θὰ ἐπικρατήσει ἡ πολιτικὴ εἰρήνη ἀνάμεσα στοὺς λαούς; Μὲ νόμους καὶ ὑπογραφὲς διακρατικῶν συμφωνιῶν; Ὅλα αὐτὰ καλὰ εἶναι, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἐγγύηση γιὰ τὴν εἰρήνη γιατὶ εἶναι γνωστὸ ὅτι καὶ οἱ νόμοι καὶ οἱ ὑπογραφὲς πολλὲς φορὲς καταπατοῦνται ἐξ αἰτίας πολιτικῶν, οἰκονομικῶν, γεωπολιτικῶν καὶ ἄλλων ἁμαρτωλῶν σκοπιμοτήτων.
Γιὰ νὰ ἐπικρατήσει ἡ ἐξωτερικὴ – πολιτικὴ εἰρήνη πρέπει νὰ ὑπάρχει ἡ ἐσωτερικὴ – ψυχικὴ εἰρήνη. Καὶ γιὰ νὰ ἔχει ὁ ἄνθρωπος ἐσωτερικὴ εἰρήνη πρέπει νὰ ἔχει στὴν ψυχή του τὴν «ἄνωθεν εἰρήνη», ποὺ εἶναι καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. (Γαλ.5:22) Χωρὶς τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχει ἀληθινὴ εἰρήνη στὶς διαπροσωπικές, κοινωνικὲς καὶ διακρατικὲς σχέσεις. Ἐὰν ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ μέσα του τότε θὰ ἔχει σίγουρα πόλεμο μὲ τὸν Θεό, μὲ τὸν ἑαυτό του, μὲ τὰ μέλη τῆς οἰκογένειάς του, μὲ τὸν γείτονά του, μὲ τὸν συνεργάτη του. Ἡ ἀπουσία τῆς εἰρήνης μὲ τὸν Θεό, μὲ τὸν ἑαυτό μας καὶ τοὺς συνανθρώπους μας γεννᾶ, μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια, τὸν πόλεμο καὶ μεταξὺ τῶν κρατῶν.
Τὸ συμπέρασμα, ποὺ εἶναι βασισμένο στὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν ἀνθρώπινη ἐμπειρία, εἶναι ὅτι μόνο μὲ τὸν ἐσωτερικὸ πνευματικὸ ἀγῶνα κατὰ τοῦ ἐγωισμοῦ, τῆς ζήλειας, τῆς πλεονεξίας καὶ τῆς φιλαυτίας εἶναι δυνατὸν ὁ ἄνθρωπος νὰ γίνει εἰρηνοποιὸς στὸ περιβάλλον του. Ὁ Χριστὸς μᾶς εἶπε ὅτι: «Εἶναι μακάριοι ὅσοι φέρνουν τὴν εἰρήνη στοὺς ἀνθρώπους, γιατὶ αὐτοὶ θὰ ὀνομασθοῦν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ». (Μτ.5:9) Μ᾽ ἄλλα λόγια ἐὰν εἴμαστε ἀληθινὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ τότε θὰ ζοῦμε καὶ εἰρηνικὰ μεταξύ μας ὡς ἀδέλφια.
Ὁ ὕμνος τῶν Ἀγγέλων κατὰ τὴν γέννηση τοῦ Θεανθρώπου: «Δόξα στὸν ὕψιστο Θεὸ καὶ εἰρήνη στὴ γῆ, ἀγάπη καὶ σωτηρία γιὰ τοὺς ἀνθρώπους» (Λκ.2:14) δὲν σημαίνει τὴν ἐπικράτηση στὴν γῆ μιᾶς ὁποιασδήποτε εἰρήνης, δηλαδὴ μιᾶς κοσμικῆς εἰρήνης, ἀλλὰ πρωτίστως τῆς εἰρήνης τοῦ Θεοῦ στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ κατὰ συνέπεια στὶς ἀνθρώπινες σχέσεις. Γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ θέμα ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέει τὰ ἑξῆς: «Ὁ μακρὺς ἐσωτερικὸς πόλεμος τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς πτώσεως τῶν Πρωτοπλάστων καταλύθηκε μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τὸ ἐπουράνιο πλῆθος τῶν Ἀγγέλων θαυμάζοντες τὴν κατάλυση τοῦ πολέμου καὶ τὴν εἴσοδο τῆς εἰρήνης στὴν γῆ ἔψαλαν: Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
Ἡ ἐσωτερικὴ εἰρήνη εἶναι τόσο σημαντικὴ γιατὶ χωρὶς εἰρήνη, ὅσα ὑλικὰ ἀγαθὰ κι ἄν ἔχει ὁ ἄνθρωπος τοῦ εἶναι ἄχρηστα. Χωρὶς τὴν ἐσωτερικὴ εἰρήνη δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε τίποτε σωστὸ στὴν ζωή μας. Ἀκόμη καὶ ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Θεὸν εἶναι ἀδύνατη. Γι᾽ αὐτὸ καὶ στὴν ὀρθόδοξη λατρεία μας κατέχει καίρια θέση πρῶτα καὶ κύρια τὸ αἴτημα τῆς κατὰ Θεὸν εἰρήνης. Ἡ θ. Λειτουργία π.χ. ἀρχίζει μὲ τὰ λεγόμενα εἰρηνικά: «Ἐν εἰρήνη τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν»· «Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης…». Καὶ στὴν συνέχεια, μὲ προϋπόθεση τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ προσευχόμαστε καὶ «Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου…». Ἐπίσης στὰ λεγόμενα «πληρωτικὰ» ὁ διάκονος ζητᾶ ἀπὸ τὸν Θεὸ ἐκ μέρους τῆς λατρευούσης κοινότητας: «Τὴν ἡμέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον…»· «Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν…»· «Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα,εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν, τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, αἰτησώμεθα». Τέλος ὁ λειτουργὸς πρὶν ἀπὸ κάθε σημαντικὴ στιγμὴ τῆς λατρείας, ὅπως π.χ. τὴν ἀνάγνωση τοῦ ἀποστολικοῦ καὶ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς, τῆς θ. Κοινωνίας, κ.ο.κ. ἐκφωνεῖ τὸ «Εἰρήνη πᾶσι» καὶ ὁ λαὸς ἀπαντᾶ μὲ τὸ «Καὶ μετὰ τοῦ πνεύματός σου».
Ἀδελφοί μου, ἄς ζητοῦμε ἐπίμονα ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν «ἄνωθεν εἰρήνη», ποὺ εἶναι προϋπόθεση τῆς εἰρήνης μὲ τὸν Θεὸ καὶ μὲ τοὺς συνανθρώπους μας. Ἐπιπλέον ἄς καταπολεμοῦμε «τὰ πάθη μας ποὺ μάχονται μέσα μας» (Ἰακ.4:1) γιὰ νὰ ἔρθει ἡ εἰρήνη καὶ στὸν κόσμο καὶ στὴν ὄμορφη χώρα μας.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πισιδίας π. Σωτήριος, οἱ Κληρικοί μας καὶ ὁ Μητροπολίτης σας σᾶς εὔχονται νὰ ἔχετε ἐσωτερικὴ καὶ ἐξωτερικὴ εἰρήνη, ὑγεία πνευματικὴ καὶ σωματικὴ καὶ «ὁ Ἄρχων τῆς Εἰρήνης» (Ἡσ.9:6) νὰ εὐλογεῖ τὴν ζωὴ καὶ τὰ ἔργα σας κατὰ τὸ νέο ἔτος 2018.
«Λοιπόν, ἀδελφοί μου, νὰ χαίρεσθε, νὰ προοδεύετε, νὰ συμπαραστέκεσθε ὁ ἕνας στὸν ἄλλον, νὰ μὴν ἔχετε διαφωνίες, νὰ ἔχετε εἰρήνη, κι ὁ Θεὸς ποὺ χαρίζει τὴν ἀγάπη καὶ τὴν εἰρήνη θὰ εἶναι μαζί σας». (2 Κορ.13:11) Ἀμήν. Εὐλογημένη Πρωτοχρονιά!
+ ὁ Κορέας Ἀμβρόσιος