ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2016

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί καὶ ἀδελφές μου ἐν Κυρίῳ,

Μᾶς ἀξίωσε καὶ φέτος ἡ χάρη καὶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ νὰ γιορτάζουμε τὴν μεγάλη καὶ χαρμόσυνη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Ἀλλὰ τί γιορτάζουμε τὰ Χριστούγεννα; Γιορτάζουμε τὰ Eἰσόδια τοῦ Θεοῦ στὴν γῆ. Ὁ ἄχρονος Θεὸς εἰσέρχεται στὴν Ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὁ οὐράνιος Θεὸς εἰσέρχεται στὴν γῆ γιὰ νὰ ζήσει μὲ τοὺς κοινοὺς θνητούς!

Ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους θεολόγους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός (4^ος αἰ.), ὁ ἐπωνομαζόμενος Θεολόγος, θαυμάζοντας τὸ μυστήριο τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ προσπαθεῖ μὲ τὴν ρητορική του δεινότητα νὰ περιγράψει τὶς μεγάλες ἀντιθέσεις καὶ τὸ μυστήριο ποὺ κρύβει ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρος ὡς ἑξῆς: «Ὁ ὑπάρχων δημιουργεῖται, ὁ ἀδημιούργητος πλάθεται, ὁ ἀπεριόριστος περιορίζεται… Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δίνει τὸν πλούτο, γίνεται φτωχός· διότι γίνεται φτωχὸς κατὰ τὸ ὅτι παίρνει τὴν σάρκα μου, γιὰ νὰ γίνω ἐγὼ πλούσιος μὲ τὴν θεότητά του. Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι γεμᾶτος ἀδειάζει· διότι ἀδειάζει ἀπὸ τὴν δόξα του γιὰ λίγο καιρό, ὥστε νὰ γευτῶ ἐγὼ τὴν πληρότητά του. Ποιὸς εἶναι ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητας; Ποιὸ εἶναι τὸ μυστήριο τὸ ὁποῖο μὲ περιβάλλει»; (Εἰς τὰ Θεοφάνια, ὁμιλία 38, PG 36,325)

«Ὁ ὤν γίνεται, καὶ ὁ ἄκτιστος κτίζεται. Ὁ ἀχώρητος χωρεῖται… Καὶ ὁ πλουτίζων, πτωχεύει· πτωχεύει γὰρ τὴν ἐμὴν σάρκα, ἵν ̓ ἐγὼ πλουτήσω τὴν αὐτοῦ θεότητα. Καὶ ὁ πλήρης, κενοῦται· κενοῦται γὰρ τῆς ἑαυτοῦ δόξης ἐπὶ μικρόν, ἵν ̓ ἐγὼ τῆς ἐκείνου μεταλάβω πληρώσεως. Τίς ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητος; Τί τὸ περὶ ἐμὲ τοῦτο μυστήριον;». (Εἰς τὰ Θεοφάνια, ὁμιλία 38, PG 36,325)

Αὐτὲς οἱ ἀνερμήνευτες ἀντιθέσεις, αὐτὸ τὸ ἀκατανόητο μυστήριο τῆς εἰσόδου τοῦ Θεοῦ στὴν γῆ ἐκπλήσει ὄχι μόνον τοὺς ἀνθρώπους ἀλλὰ «καὶ ἀγγέλων αἱ δυνάμεις θαυμάζουσι βοῶσαι καὶ λέγουσαι· Δόξα τῇ συγκαταβάσει σου, μόνε φιλάνθρωπε»! (Ἑσπερινὸς Χριστουγέννων) Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀδύνατον νὰ εἰσέλθει στὸ βάθος τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐνσαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τὸ κατανοήσει μὲ τὴν πεπερασμένη λογική του. Γι᾽ αὐτὸ ὁ ὑμνογράφος δηλώνει μετὰ βεβαιότητος ὅτι: «Οὐ φέρει τὸ μυστήριον ἔρευναν, πίστει μόνῃ τοῦτο πάντες δοξάζομεν».

Ἡ εἴσοδος τοῦ Θεοῦ στὴν γῆ ἔγινε γιὰ ἕνα καὶ μοναδικὸ σκοπό: «δι᾽ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν». Γι᾽ αὐτὸ τὸν λόγο ἡ εἴσοδος τοῦ Θεοῦ στὴν γῆ πρέπει νὰ γίνει καὶ προσωπικὴ εἴσοδος τοῦ Θεοῦ στὸν καθένα μας. Γιὰ νὰ γίνει ὅμως αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ ὑπάρχουν δύο προϋποθέσεις:

Α) Πρῶτον, νὰ ἀφήσουμε τὸν Θεὸ νὰ εἰσέλθει μέσα στὴν καρδιά μας. Ἐὰν δὲν τοῦ ἐπιτρέψουμε τὴν εἴσοδο μέσα μας, ὁ Χριστός, σεβόμενος τὴν ἐλευθερία μας, δὲν θὰ εἰσέλθει ποτὲ ἄθελά μας. Ἐὰν ὅμως μὲ ταπείνωση τὸν προσκαλέσουμε, θὰ εἰσέλθει σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσή Του: «Δές με, στέκομαι μπροστὰ στὴν πόρτα καὶ κτυπῶ. ῎Αν κάποιος ἀκούσει τὴ φωνή μου καὶ μ᾽ ἀνοίξει τὴν πόρτα, θὰ μπῶ στὸ σπίτι του καὶ θὰ δειπνήσω μαζί του, κι αὐτὸς μαζί μου». (Ἀποκ.3:20) Ἄς ἐπαναλαμβάνουμε, λοιπόν, μὲ πνεῦμα βαθειᾶς ταπείνωσης καὶ μετάνοιας τὸ: «Δὲν εἶμαι ἱκανὸς Δέσποτα Κύριε, γιὰ νὰ ἔλθεις καὶ νὰ κατοικήσεις κάτω ἀπὸ τὴ στέγη τῆς ψυχῆς μου. Ἀλλὰ ἐπειδὴ Ἐσύ, ὡς Φιλάνθρωπος, θέλεις νὰ κατοικήσεις μέσα μου, γι᾿ αὐτὸ κι ἐγὼ μὲ θάρρος προσέρχομαι. Μὲ προσκαλεῖς ν᾿ ἀνοίξω διάπλατα τὶς πύλες τῆς ψυχῆς μου, ποὺ Ἐσὺ μόνος δημιούργησες καὶ εἰσέρχεσαι μὲ πολλὴ ἀγάπη, ὅπως ἁρμόζει στὴ θεία Σου Φύση. Εἰσέρχεσαι καὶ φωτίζεις τὴ σκοτισμένη μου σκέψη. Πιστεύω ὅτι καὶ τώρα θὰ τὸ κάνεις. Γιατὶ οὔτε τὴν Πόρνη, ποὺ σὲ πλησίασε μὲ δάκρυα μετανοίας, ἀπέφυγες, οὔτε ἀπομάκρυνες ἀπὸ κοντά Σου τὸν μετανοημένο Τελώνη, οὔτε τὸ Ληστή, ὅταν σὲ ὁμολόγησε καὶ Σοῦ ζήτησε νὰ τὸν θυμηθεῖς στὴ βασιλεία Σου, τὸν ἔδιωξες, οὔτε τὸν διώκτη Παῦλο τὸν ἐγκατέλειψες, ὅταν μετενόησε. Ἀντίθετα, ὅλους ὅσοι σὲ πλησίασαν μὲ εἰλικρινὴ μετάνοια τοὺς τοποθέτησες στὴν ὁμάδα τῶν φίλων Σου, Σύ, ποὺ εἶσαι ὁ μόνος εὐλογημένος, τώρα καὶ πάντοτε καὶ στὴν ἀπέραντη αἰωνιότητα». (Εὐχὴ τῆς Θ. Μεταλήψεως)

Β) Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν μετάνοια, ἡ δεύτερη προϋπόθεση γιὰ τὴν εἴσοδο τοῦ Θεοῦ στὴν προσωπικὴ ζωή μας, εἶναι νὰ μὴν ἐπιτρέψουμε νὰ εἰσέλθει μέσα μας ὅ,τι δήποτε ἀντίθετο πρὸς τὸ εὐαγγελικὸ κήρυγμα διαφημίζεται στὴν κοινωνία ποὺ ζοῦμε. Στὴν ἐποχή μας, ὡς γνωστόν, πολλὲς ἀντίθεες θεωρίες καὶ ἰδεολογίες κυκλοφοροῦν, μὲ σκοπὸ νὰ μᾶς παρασύρουν στὶς πλάνες τους· πολλοὶ ψευδομεσσίες προσπαθοῦν νὰ ἀντικαταστήσουν τὸν μόνο Ἀληθινὸ Μεσσία, τὸν Χριστό· νέα ἠθικὴ εἰσβάλλει ἀδιάντροπα στὴν οἰκογενειακὴ καὶ κοινωνικὴ ζωή, μὲ τὴν θρασύτατη ἀπαίτηση νὰ καταργήσει τὴν χριστιανικὴ ἠθική· ἡ σύγχρονη τεχνολογία χρησιμοποιεῖται χωρὶς ἀγάπη καὶ σεβασμὸ πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ γίνεται ἐπικίνδυνη γιὰ τὸ μέλλον τῆς ἀνθρωπότητας· ἡ εὐμάρεια καὶ ἡ ὑλιστικὴ νοοτροπία σκοτώνουν σιγὰ σιγὰ τὴν ἐπιθυμία γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῶν πνευματικῶν ἀγαθῶν· τὰ ἐφήμερα «ἀστέρια» τοῦ κόσμου καταφέρνουν νὰ κάνουν τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο νὰ μὴν ἀκολουθεῖ τὸ μόνο «Ἀστέρι» ποὺ ὁδηγεῖ στὸν Οὐρανό. Σὲ ὅλα αὐτὰ πρέπει μὲ δυναμισμὸ νὰ ἀντισταθοῦμε· νὰ κλείσουμε τὴν πόρτα γιὰ νὰ μὴν μπεῖ μέσα στὴν ψυχή μας τίποτε ποὺ θὰ τὴν μολύνει· τίποτε ποὺ θὰ καταλάβει τὴν θέση τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἦλθε στὴν γῆ γιὰ νὰ γίνει «ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ Κύριος τῶν κυριευόντων», στὸν καθένα ποὺ θὰ πιστέψει σ᾽ Αὐτόν.

Τὰ Χριστούγεννα εἶναι ἡ ἡμέρα τῶν Εἰσοδίων τοῦ Θεοῦ στὴν γῆ καὶ στὶς καρδιές μας. Ἄς Τὸν φιλοξενήσουμε, λοιπόν, ὅσο πιὸ ἐγκάρδια καὶ φιλότιμα μποροῦμε. Ἄς Τὸν ἀγαπήσουμε ὡς τὸν μοναδικὸ Νυμφίο τῆς ψυχῆς μας. Ἄς Τοῦ ἐπιτρέψουμε νὰ γίνει ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς μας. Μόνον ἔτσι τὰ Χριστούγεννα θὰ γίνουν ἡ θύρα γιὰ τὴν δική μας εἴσοδο στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.

Εὔχομαι καὶ ἐκ μέρους τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πισιδίας π. Σωτηρίου, τῶν Κληρικῶν μας καὶ πάντων τῶν Συνεργῶν μας ἐν Κυρίῳ νὰ περάσετε εὐλογημένα Χριστούγεννα καὶ ἡ χάρη τοῦ ἐπιφανέντος Κυρίου νὰ σκεπάζει ἐσᾶς καὶ τοὺς οἰκείους σας.

Μετὰ πολλῆς πάντοτε ἀγάπης

καὶ ἰδιαζούσης τιμῆς ἐν Χριστῷ σαρκωθέντι,

+ ὁ Κορέας Ἀμβρόσιος